EŞİN AYRI KONUT EDİNMESİ İSTEMİNE UYGUN OLARAK OLUŞTURULMUŞ BİR DİLEKÇEDİR.
………….. AİLE MAHKEMESİ HAKİMLİĞİNE
yoksa
………………. ASLİYE HUKUK HAKİMLİĞİNE
DAVACI :……………………………….
ADRESİ :……………………………….
DAVALI :…………………………………..
ADRESİ :……………………………….
KONUSU : Eşimden ayrı bir konut edinmeme izin verilmesi talebimden ibarettir.
İZAHI : 1) Eşim……… ile … yıldan beri evliyiz. Bu evlilikten doğma….. isminde,… yaşında bir çocuğumuz vardır.
- Eşim, bundan … ay önce……………. isimli hastalığa tutuldu. Halen evimizde tedavi görmektedir.
- Ancak, küçük çocuğumuz ile benim kocamla aynı evde kalmamız hem benim, hem de çocuğumuz için hayati tehlike arzettiğine dair doktor raporu vardır.
- Ben, eşimi halen evlendiğimiz günkü kadar seviyorum, bundan sonra da seveceğim ve onun eski sıhhatine kavuşması için elimden gelen herşeyi yapacağım.
- Eşim, benim ayrı bir konut edinmeme izin vermediği için iş bu davayı açmak zarureti doğmuştur.
HUKUKİ SEBEBLER : MK. m: 162 ve sair hukukî mevzuat.
SÜBUT SEBEBLERİ : Doktor raporları, bilirkişi raporu, şahit beyanları ve her türlü delil.
CEVAP SÜRESİ : 10 gündür.
SONUÇ VE İSTEK : Yukarıda arz ve izah ettiğim sebeblerden ötürü, haklı davamın kabulü ile kocamdan ayrı bir konut edinmeme
izin verilmesini saygılarımla dilerim.
Davacı
(Ad, soyad, imza)
HATIRLATMA!
- Dava, eşlerin ya da eşlerden birinin yerleşim yeri Mahkemesi’nde açılır.
- Eşlerden biri, ortak hayat sebebiyle kişiliği, ekonomik güvenliği veya ailenin huzuru ciddi biçimde tehlikeye düştüğü sürece ayrı yaşama hakkına sahiptir (MK. m: 197/1).
- Birlikte yaşamaya ara verilmesi haklı bir sebebe dayanıyorsa hakim, eşlerden birinin istemi üzerine birinin diğerine yapacağı parasal katkıya, konut ve ev eşyasından yararlanmaya ve eşlerin mallarının yönetimine ilişkin önlemleri alır (MK. m: 197/2).
- Eşlerden biri, haklı bir sebep olmaksızın diğerinin birlikte yaşamaktan kaçınması veya ortak hayatın başka bir sebeple olanaksız hale gelmesi üzerine de yukarıdaki istemlerde bulunabilir (MK. m: 197/3).
- Eşlerin ergin olmayan çocukları varsa hakim, ana ve baba ile çocuklar arasındaki ilişkileri düzenleyen hükümlere göre gereken önlemleri alır (MK. m: 197/4).